Nadia & Nidzam's Wedding

Aku jarang dapat pergi wedding kawan-kawan.
Sebab aku kan duk jauh terperosok sikit.
T_____T

So bila ada kesempatan untuk attend wedding kengkawan, aku memang excited.
Nak-nak pulak kalau kawan baik, memang hati meronta-ronta sangat nak pergi.

Kalau ikutkan, Nadia & Nidzam punya wedding ni aku macam tak dapat pergi jugak.
Sebab diorang buat kat PD.
Nasib baik dapat job dari Grand Lexis tu kan.
Terus aku set tarikh sama dengan wedding Nadia. Yeay!

Nadia ni aku kenal masa matriks dulu. Satu kelas lah.
Masa matriks dulu kitorang ada geng. Tiga orang.

Iezza, Nadia, Aku (Si gigi besi).

Memang rapat lah kitorang tiga ni. Kemana-mana mesti bertiga.
Tapi dalam geng kitorang, Iezza paling baik. Huhu!
Iezza tak pernah ponteng kuliah, tutorial mahupon kokurikulum.
Hasut la dengan ABC special sekalipon, dia tetap takkan ponteng. -___-
Tapi bila aku ngan Nadia ponteng, Iezza tolong back up.  Tolong sign attendance bahahaha.
Mampos kalau Mama baca nih. :D

Berapa kali tah kitorang ajak Iezza ponteng, tapi minah tu teguh pendirian betul.
Dan sekarang Iezza dah jadi cikgu. Kitorang macam..
Patutlah kau sangat berdisiplin dulu. Cita-cita nak cikgu rupanya. Lengkali bagitau la awal-awal.
Takde la kitorang ajak ponteng. ;D

Tapi walaupon Iezza baik, dia tetap terima aku dan Nadia seadanya.
Iezza tak pernah buat kitorang rasa macam manusia tak berguna kahkah.
Bagi Iezza, kalau waktu kelas, kau nak ponteng ke hape, lantak kau.
Tapi waktu lain, korang la kawan sejatiku. Gitu.

Aku ingat lagi.
Ada sekali tu, aku, Nadia dan Iezza karaoke kuat-kuat kat tengah padang bola tengah malam buta. Karok guna video dalam phone Iezza. Masa tu phone Iezza paling canggih. Orang panggil Nokia Daun. Daun pudina ke daun kesum aku tak pasti pulak.
 Malam tu kitorang karok melalak kaw-kaw. Nak release stress la konon kan.
 Pastu tetiba ketua pelajar lalu terus sound kitorang, suruh balik bilik. Siap suluh-suluh muka kitorang dengan torchlight. Ingat kitorang tengah sumbang mahram ke hape. Pfft.
Sejak tu, kalau lepak mana-mana mesti ngumpat mamat ketua pelajar yang macam bagus tu.
Kahkah.


Everytime teringat kenangan masa matriks, tak pernah tak rindu diorang ni.
Rindu sangat-sangat tau. Rindu pakwe pon tak camni.
Kalau rindu kawan, memang rindu betul-betul. Teringat suka duka bersama.
Tapi kalau rindu pakwe, tak sempat ingat suka duka,
dah cari pakwe lain.
 ;D

Kalau cakap pasal kenangan dengan Nadia, semuanya tentang kenangan ponteng bersama.
Bahaha!
Kitorang matriks dulu kat Kuala Pilah tau. Kemana je pon kau nak fly kat Kuala Pilah tu.
Paling-paling pon pekan Pilah tu je.
Ada la KFC sebijik dengan kedai bantal kekabu.
-___-

Tapi ada la jugak kitorang fly jauh-jauh sikit.
Tapi tak berani pulak nak reveal kat sini. Kahkah!
 Tapi ada sekali tu paling aku tak boleh lupa.
Kampung Atok Nenek aku kan kat Kuala Pilah jugak kan.
So ada sekali tu, kitorang tak tahu nak fly kemana.
Masa tu hari rabu ke hari kamis entah. Tapi weekdays la.
 Kalau matriks, weekdays memang tak boleh keluar. Macam sekolah asrama la lebih kurang rules dia.
So aku call la Atok kot-kot dia boleh tolong kitorang fly. Bahah.
Takut-takut berani jugak lah nak call Atok masa tu. Atok aku tu dah la bekas polis.
Kang dia saman cucu sendiri atas kesalahan ponteng kuliah dengan niat dan boleh dikenakan hukuman libas namploh kali. Mampos.

Tapi aku berpegang kepada pepatah ni,
"Atok nenek biasanya sayangkan cucu lebih dari segala-galanya."

Amboi kompiden pepatah dia haha!
 So aku beranikan diri jugak call Atok.

Aku: Atok, amik Rajiah kat matrik jap boleh?
Atok: Bilo? Nijam ko (sekarang ke)?
Aku: Ha'ah nijam.
Atok: Kau kenapo? Sakit ko?
Aku: Tension la tok duk sini. Tolong laaa..

Amboi ayat dia. Ingat polis tak biasa hidu tipu helah sebegitu? ;D

Atok: Ish kau ni. Cikgu kau tak marah ko? Kang atok yang kono. Mampuih.
Aku: Ala tok. Bukan buat salah pon. Nak release tension je.
Atok: Haa yo lah yo lah. Atok suruh nenek kau siap.
Aku: Ala tok. Tak payah bawak nenek. Kang dia bising.

Kahkah nongkrong punya cucu!

Maka atok pun datang la amik aku ngan Nadia.
Betul kata orang, atok sayang cucu lebih dari segala-galanya. :P
 Atok siap amik kitorang kat dalam asrama tau. Masuk dalam kampus.
Entah apa dia goreng kat Pakgad tu pon aku tak tahu. Kahkah.
So aku ngan Nadia laju-laju masuk kereta.
Siap dah packing beg baju semua macam nak lari dari rumah.
Pastu sampai kat pakgad masa nak keluar gate tu, tetiba Atok cakap,
"Haa ekau tunduk sikit, kang pakgad tu nampak mampuih atok."

Bahahahaha! Terbaik la atok! Terbaik terbaik!

Pastu sampai je rumah Atok, kitorang rembat motor Atok pergi mandi air terjun.
Heaven gillss nak mampsss!
Tapi pernah jugak nenek ikut sekali kitorang pergi air terjun.
Risau kono culik kek bunian goman eh. Anak daro lah kato ann.
Tapi nenek tak mandi sekali la. Dia duduk tepi kupas ikan bilis. 
-..-

So lepas-lepas tu, kalau nak fly je, kitorang call Atok je la. Haha!

Masa wedding aku, Nadia ngan Iezza datang. Iezza siap datang naik bas dari Kelantan. :')
Tapi masa Iezza kawen, aku tak dapat pergi pon. Jauh.
Aku ada anak kecik kan. Tapi macam terkilan jugak la tak dapat pergi.

So yang wedding Nadia bebaru ni, Alhamdulillah sangat dapat pergi.
Kalau tak mesti aku rasa macam kawan tak berguna please leave me alone never try to find me anymore. -..-

Jap.
Tadi aku macam nak cerita pasal wedding Nadia je kan?
Dah kenapa mukaddimah siap ada Iezza, atok, nenek kupas ikan bilis.
-_______-

Ok sekarang kita masuk cerita wedding Nadia.
*Ciss baru nak masuk. Kejadah apa limaploh perenggan kat atas tadi??*

Kitorang pergi kenduri Nadia agak lewat.
Pengantin dah siap bersanding, dah siap makan, baru kitorang sampai.

Masa kitorang sampai tu pengantin tengah sibuk amik gambar dengan tetamu.
Beratur tau orang nak amik gambar. Raja sehari sangat kan. Hihi.

So aku lambai-lambai sikit kat Nadia pastu buat isyarat "nak makan dulu".
Kau bayangkan la sendiri isyarat dia camane.
Pastu kitorang terus cedok makanan dan cari port untuk duduk.

Kitorang amik port betul-betul depan kipas. Bajet VIP sangat.
Terbang-terbang shawl aku kena kipas. Nak suap nasi minyak, tersuap shawl. -..-

Boleh tahan meriah jugak lah kenduri Nadia nih.
Dengan makanan dia sedap-sedap.

Ni paling win. Cendol Songkok Tinggi.
Korang tengok la songkok-songkok pakcik tu. Kemain tinggi.
Kalau pompuan nak nampak tinggi, pakai high heels kan.
Kalau laki? Haa dah tahu jawapan dia. :D


Pastu siap ada caklempong lagi. Amboi.
Diorang nyanyi lagu-lagu tradisional tau. Lagu loghat nogoghi.
Sikit-sikit,
"Terimolah lagu seterusnya, ayam den lopeh"
"Kobau banyak. Tongah paneh. Naik basika"
"Budak-budak manjek pokok duku"

Seronok aku miming. Sambil shawl terbang-terbang depan kipas.
Feeling lebih.

Masa kitorang tengah makan tu, berapa kali entah Nadia buat isyarat "mari sini".
Pastu asyik-asyik aku jawab dengan isyarat "kejap kejap".
Amboi main isyarat-isyarat pulak kan.

Maklom la masa tu mulut aku tengah penuh dengan ayam masak merah.
Sekali sumbat empat ketul pulak tu. -..-
Kang kalau aku jawab dengan mulut, HNVYBKJKSGAJVDVDRGGHJBMNJ.

Haikal salam aunty Nadia lamaaaa sangat. Sibuk usha inai kat tangan aunty.
Mungkin dalam hati dia,  
"Uih ni dasat ni. Ni nak bertukar kejap lagi ni."
*Pengaruh Otromen*


Gambar kenangan dengan Nadia & Nidzam.
Aku suka sangat baju pengantin dia. Songket head to toe.
Rasa nak pinjam je. :D


 Masa ni aku tanya Nadia, lepas kawen dia dan nizam duduk mana.
Pastu Nadia jawab, "Eh ofkos tak duduk ngan parents. Tak boleh tak boleh."
;D


Kau tengok muka aku.
Terkesima tahap maksima tengok kasut Nadia.
Dah la songket. Pastu tingginya mak ui yaiiii...
Rasa macam nak pinjam jugak. Haha!


 

Best lah wedding kau Nadia.
Semua aku suka. Hihi.
Cuma menyesal sikit sebab tak tapau kek satu tingkat. 
Tingkat yang paling bawah. ;D

Masa kitorang nak balik tu, Nadia cakap kat Haikal,
"Tunggu aunty ada anak pompuan tau!"

Aku macam..
ok sekarang dah lima orang book Haikal.
So nak kena reject sorang.
Nasib kuota ada empat. ;D

0 comments: